هیچ جا "وطنِ" خود آدم نمیشه! | شقایق عباسی

دوست داشتنِ تو مثل حسیه که آدمیزاد به وطنش داره، ذاتیه؛ دوست داشتنِ تو غمگینه، مثل وقتایی که دلت واسه وطنت میسوزه اما کاری از دستت برنمیاد، دلت نمیخواد بری اما انگاری میفهمی وطنت نمیخوادت، وطنت بهت میگه "برو" ولی تو نمیتونی از بغضِ صداش بگذری، دستتو می کشی روی زخم‌های تنش ولی بلندتر سرت داد میزنه "برو"...
همه‌ی ما یک‌روزی "وطن"مون رو ترک می‌کنیم و دیگه هیچ عشقِ عمیقی نصیب‌مون نمیشه؛
میدونی چرا؟! چون که هیچ جا "وطنِ" خود آدم نمیشه!

#شقایق_عباسی